Determinacja płci i dzieworództwo

Kilka słów należy poświęcić dwu najstarszym przesądom, jakie znamy. Kobieta ma dwa jajniki, a potomstwo należy do dwu płci, nie ma się też co dziwić teorii przypisującej produkcję chłopców prawemu, a dziewcząt lewemu jajnikowi lub odwrotnie. Przesąd ten jest bezpodstawny.

Jedynie plemnik decyduje o płci potom­stwa, a jaja z prawego czy lewego jajnika są identyczne. Zapalczywe feministki znalazły jednak inny sposób wykazania decydującego wpły­wu matki na płeć potomstwa, nowa te­oria próbuje tłumaczyć determinację płci występującą od czasu do czasu nie­chęcią przyjęcia przez jajo lub jajowo­dy plemników wyznaczających płać męską lub żeńską. Taka teoria jest ma­ło przekonywająca. Nie wiadomo jed­nak, dlaczego poczętych zostaje więcej chłopców: czy wytwarza się więcej na­sienia typu męskiego, czy jest ono sku­teczniejsze, a może plemniki typu żeń­skiego są gorzej tolerowane przez ko­bietę przyjmującą je? Mimo że decyzja należy do plemników, nie można wykluczyć całkowicie jakiegoś wpływu kobiety. Nasienie ma również zasadnicze znaczenie, jeśli chodzi o partenogenezę albo inaczej dzieworództwo. U wielu niższych zwie­rząt samoistna zdolność podziału jaja i wytworzenie normalne­go, dorosłego osobnika bez początkowej pomocy zapładniającego nasienia jest normalnym zjawiskiem, jednak dzieworództwo wśród wyższych i najwyższych zwierząt jest, mówiąc ostrożnie, bardzo nieprawdopodobne. Mimo to wiele kobiet domagało się ? w różnych czasach ? uznania tej możliwości. Trudność polega na udowodnieniu braku udziału mężczyzny. W wyniku badań i testów naukowcy nie potwierdzili możliwości dzieworództwa wśród kobiet. Chociaż nie ma oficjalnych dowodów to istnieje teoria, dzięki której jest to możliwe. Jednym z dwóch sposobów jest posiadaniem przez kobietę chromosomów Y i X. Wtedy istnieje teoretycznie taka możliwość. Innym sposobem jest samoistnym podział komórki żeńskiej. Wtedy istnieje możliwość pojawienia się córki z niemal identycznymi genami.